نصب و عداوت احمد بصری به ائمه علیهم السلام ( نسبت شرک به ائمه علیهم السلام)

بسم الله الرحمن الرحیم
🔰 ناصبی گری احمد اسماعیل بصری و دشمنی آن با اهل البیت علیهم السلام
🔅 نسبت دادن منیت به معصومین و برئ دانستن آن از خود

✅⬅️⬅️⬅️ از دیر زمان تمام مدعیان مناصب الهی برای بالا بردن خود و ایجاد ارج و منقبت برای خود بین طرفدارانشان برخی از ویژگی های ائمه و معصومین علیهم السلام را به خود نسبت میدادند ، اما در حال حاضر با فرقه ای روبرو هستیم که علاوه بر اینکه ویژگی های ائمه علیهم السلام را به خود نسبت میدهد بلکه به آنها نسبت شرک هم میدهد و در مقابل آن، خود را از آن مسئله پاک و برئ می داند.

❎❎❎ احمد اسماعیل بصری ( موسوم به دجال بصره ) در ادعای مفلوکانه که نصب و بغض خود را نسبت به معصومین آشکار کرده اینگونه نسبت به حضرات معصومین علیهم السلام نسبت شرک می دهد:⬇️⬇️⬇️

💠 نسبت شرک به امام حسین علیه السلام:

🔵 الشرک النفسی: وهو أخفى أنواع الشرک 👈وهو (الأنا) التی لابد للمخلوق منها،👉 وهی تشوبه بالظلمه والعدم، التی بدونها لا یبقى إلا الله سبحانه وتعالى، وبالتالی فکل عبد من عباد الله هو مشرک بهذا المعنى. والإمام الحسین (ع) أراد هذا المعنى من الشرک وما یصحبه من الشک .
🔴 شرک نفسی : که 👈این نوع شرک جزء مخفی ترین از انواع شرک می باشد که در واقع همان خود بینی و منیت می باشد،👉 که باید مقداری از آن در وجود انسان باشد، که آن هم همان شائبه ظلمت و عدم است. که بدون آن چیزی از بنده باقی نمی ماند و جزء خداوند باریتعالی وجودی نخواهد بود و در آخر هر بنده ای از بندگان خدا به این معنا مشرک خواهد بود و منظور امام حسین ع این نوع و معنا از شرک بوده که همراه هر بشری هست.
📚المتشابهات لاحمد الحسن ج ۲ ، جواب سوال ۲۷

💠 نسبت شرک به امام عصر عج و پیامبر اکرم ص و امام علی ع:

🔵 فإبراهیم (ع) لما کُشف له ملکوت السماوات، ورأى نور القائم (ع) قال: هذا ربی، فلما رأى نور علی (ع) قال: هذا ربی، فلما رأى نور محمد (ص) قال: هذا ربی، ولم یستطع إبراهیم (ع) تمییز أنهم عباد إلا بعد أن کشف له عن حقائقهم ، وتبیَّن أفولهم وغیبتهم عن الذات الإلهیه،👈 وعودتهم إلى الأنا فی آنات.👉
🔴 پس ابراهیم ع هنگامی که ملکوت آسمان ها برای او کشف شد و نور حضرت قائم را دید گفت این پروردگار من هست و زمانی که نور حضرت علی ع را دید گفت این پروردگار من هست و زمانی که نور حضرت محمد را دید گفت این پروردگار من هست و حضرت ابراهیم نتوانست تمییز دهد که اینها مخلوقات خداوند هستند، تا زمانی که حقیقت آنها برای او روشن شد و دید که آنها پایان دارند و غیبت آنها از ذات اقدس الهی 👈وبرگشت آنها به اناء ( منیت ) را لحظاتی دید .👉
📚المتشابهات ج ۱ ، جواب سوال ۷.

❇️ جدای از اینکه در این دو متن اشتباهات علمی فاحش و سخنان خلاف روایات صریح اهلبیت فراوان زده است این ناصبی ولد الابنه که جای خود و در فرصتی دیگر به نظر عزیزان خواهیم رسانید و مفصلا روشن خواهیم کرد ان شاء الله تعالی

✅✅✅ اما سر سخن ما در جایی هست که علنا نسبت به ائمه علیهم السلام بی احترامی کرده و نسبت شرک و منیت را به اشان می دهد.

⛔️⛔️⛔️ عجیب تر از آن در این هست که در حرکتی زننده این نسبت را از خود برئ می داند که به آن اشاره خواهیم کرد:
🔵 أما المهدی الأول فلم یحصل له الفتح، لهذا یسدد بروح القدس الأعظم، ویُدعى له بـ (أن یعبدک لا یشرک بک شیئاً)، أی حتى 👈الأنا الموجوده بین جنبیه لا یراها فلا یرى ولا یعرف إلا الله، فالعباده هی المعرفه.👉
🔴 اما مهدی اول پس برای او فتح و گشایشی حاصل نشد بنابراین بوسیله روح القدوس کمک میشود و دعوت میشود به وسلیه او که تعبیر این فراز هست (أن یعبدک لا یشرک بک شیئاً) 👈یعنی منیت خود را نمی بیند و جزء خدا چیزی نمی بیند و نمی شناسد پس عبادت همان معرفت هست.👉
📚 المتشابهات ج ۴ ، جواب سوال ۱۷۰

نویسنده: ابو محمد