دروغ و تدلیس و قیچی کردن روایات توسط احمدبصری(۲)

دروغ و تدلیس  و قیچی کردن روایات توسط احمد(۲)

در این مقاله به ادامه شرح دروغ ها و اکاذیب احمدبصری میپردازیم تا هر طالب حقی بنگرد که این فرقه برای یاری مذهب ساختگی خود به چه شیادی و کلاهبرداری هایی تمسک کرده است.!!

۳-تقطیع روایت احمد بن ملیح

گاهی فردی جهت اثبات ادعای خود به قسمتی از  یک روایت اشاره می کند، که در صورت بیان آن به صورت کامل و تمام، دلیلی بر ادعای آنها نمی باشد. لذا تقطیع و برش زدن روایات، از نمونه شگردهای  مدعیان دروغین بوده و با این عمل راهی برای ادعای خود جستجو می کنند.

احمد بصری نیز در جهت اهداف خود از این شیوه استفاده نموده و برخی از ادله دعوت خود را با این ترفند بیان می کند.

احمد از این روایت استدلال کرده است که امام صادق Sفرموده اند که یاران حضرت مهدی از بصره هستند که اسم وی احمد است

أن الصادق سمی أصحاب القائم لابی بصیر فیما بعد فقال (علیه السلام) :….((ومن البصره أحمد))

((امام صادق در معرفی یاران حضرت مهدی فرمودند:…..در بصره احمد است.))

از جمله روایاتی که برای اثبات نام احمد در روایات ادعا می شود ،روایت فوق است.آنها مدعی اند که اهل بیت به نام احمد تصریح کرده اند واین از مصادیق بیان امامت یک امام توسط امام قبل از خود می باشد.

این دلیل، نمونه بارزی از شیادی و دروغ گو بودن احمد بصری و تابعینش می باشد.این فرد ، قسمتی از روایتی را که به هیچ عنوان به او ارتباطی ندارد برداشته و اصطلاحا تقطیع نموده است، تا بتواند ادعای کذب خود را اثبات نماید. منبع اولیه روایت دلائل الامامه طبری

فارغ از اینکه سند این روایت ضعیف بوده منبع اصلی این روایت کتاب (دلائل الامامه) بوده و تمامی منابع متاخر نیز این روایت را از( دلائل الامامه) نقل نموده اند ، از جمله کتاب ((بشاره الاسلام)) که احمد بصری از این منبع آدرس را ذکر می کند.

اصل روایت تقطیع شده توسط احمد

با مراجعه به متن اصلی روایت در می یابیم که متن کامل ،توسط احمد بصری تقطیع شده و عبارت کامل چنین است:

((وَ مِنَ‏ الْبَصْرَهِ: عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ الْأَعْطَفِ بْنِ سَعْدٍ، وَ أَحْمَدُ بْنُ مُلَیْحٍ، وَ حَمَّادُ بْنُ جَابِرٍ.))

دلائل الامامه ،ص۵۷۵

به تصریح روایت، فردی که با نام احمد از بصره می باشد ،احمد فرزند ملیح است نه فرزند اسماعیل؛ واین روایت نه تنها تصریحی بر نام احمد بن اسماعیل بصری ندارد بلکه دلیلی برای رد ادعای او نیز می باشد.

توجیه یاران احمد در این مورد احمد و ملیح جدا از یکدیگر:

برخی از پیروان احمد بصری مثل عبدالرزاق الدیراوی  و ناظم العقیلی در توجیه این دلیل به این سخن تمسک کرده اند که در کتاب (بشاره الاسلام) متن روایت بدین صورت آمده و ادعای احمد بصری را اثبات می کند.

((و من البصره :عبدالرحمن  بن الاعطف بن سعد و أحمد و ملیح و حماد بن جابر))

تصحیف روایت یاران امام زمان از بصره در بشاره الاسلام:

همان گونه که ملاحظه می شود در این متن کلمه ((و)) میان نام احمد و ملیح آمده است وگویا تقطیعی از طرف احمد صورت نپذیرفته است.

این افراد همچنین مدعی هستند که نقل صاحب بشاره الاسلا م از کتاب (دلائل الامامه )نبوده و از کتاب غایه المرام سید هاشم بحرانی (۱۱۰۷ ق) نقل کرده است .! ونسخه کتاب غایه المرام از زمان نسخه برداری کتاب دلائل الامامه قدیمی تر است . چرا که زمان نگارش غایه المرام بین سال های ( ۱۱۰۰ق تا ۱۱۰۳ ق ) بوده و زمان نگارش و نسخه برداری از کتاب دلائل به تاریخ (۱۳۱۹ق ) می باشد.  در نتیجه باید به متن کتاب غایه المرام تمسک نمود نه دلائل الامامه .!

اما پاسخ به توجیح پیروان احمد

در عبارت قبل توضیح دادیم که منبع اصلی این روایت کتاب( دلائل الامامه) می باشد و این افراد نفهمیده اند که حتی نویسنده کتاب (بشاره الاسلام)، این روایت را از طریق کتاب ((غایه المرام)) از (دلائل الامامه )ذکر کرده است؛

و نقل سید هاشم بحرانی نیز از کتاب طبری می باشد. درنتیجه عبارت منبع اصلی برای ما حجت بوده و تمامی متونی که از (دلائل الامامه) نیز روایت را نقل نموده اند ،به جای ((واو))عبارت ((بن )) را نقل کرده اند.

البته باید توجه داشت که این روایت توسط سید هاشم بحرانی در کتاب( المحجه )،که پیوست به کتاب( غایه المرام) بوده است ذکر شده و در کتاب المحجه ،ص۴۵ نیز این روایت را به نقل از (دلائل الامامه) و به صورت (احمد بن ملیح)آورده است.

عبارت (بن) در نسخه های متعددی از کتاب (المحجه )ذکر شده و تردیدی در اشتباه چاپی کتاب( بشاره الاسلام) باقی نمی گذارد. به ویژه اینکه نسخه موجود ا زکتاب (المحجه)، در زمان حیات سید هاشم بحرانی نگارش گردیده تاریخ نگارش  سه سال قبل از وفات بحرانی  و در سال  1104 ذکر شده است .

و بنابر تصریح کاتب آن (که همدوره با بحرانی بوده )،با نسخه اصلی و دست نوشته سید هاشم بحرانی مقابله و هماهنگ شده است.

(بلغ تصحیحا من اوله الی آخره علی نسخه مصنفه دام ظله و متعه تعالی به طویلا، بالیوم الثانی و العشرین من شهر الحج سنه الرابعه و المائه و الالف)

المحجه ،ص۱۱ .

پس به فرض که حتی قدمت کتابت نسخه نویسان (به تالیف به دست مولف) کتاب غایه المرام و المحجه را بر دلائل الامامه بپذیریم، نقدی بر ما وارد نبوده و اشکال بی معنا خواهد بود.

تصویر کتاب المحجه ،که روایت را از دلائل الامامه نقل کرده است و صاحب بشاره الاسلام از این کتاب نقل روایت نموده است.

*متن موجود در بهترین نسخه کتاب المحجه. نسخه ای که با دستخط سید هاشم بحرانی مقایسه شده است.

*اعتبار نسخه بالا در این است که با دستخط سید هاشم بحرانی مطابقت داده شده و در زمان حیات سید هاشم بحرانی بوده است.

اما درمورد تاریخ نسخه نویسی کتاب (دلائل الامامه)نیز باید به این نکته اشاره کرد و آن اینکه،اگر چه کتابت موجود در تاریخ (۱۳۱۹ ق ) صورت گرفته است ،اما این کتابت از روی نسخه ای قدیمی و متعلق به تاریخ( ۱۰۹۲ ق) می باشد

دلائل الامامه ،ص ۴۴

و باز هم قدمت نسخه کتاب (دلائل الامامه) از کتاب (غایه المرام) و (بشاره الاسلام )کهن تر می باشد.و منبع اصلی جهت ارجاع کتاب دلائل الامامه باقی خواهد ماند.

اعتراف نویسنده بشاره اسلام به استفاده از منبع غلط

همان گونه که نویسنده کتاب (بشاره الاسلام) در پایان  روایت بیان کرده است ،متن روایت را از منبعی که دارای غلط بوده ،نقل نموده است.

بشاره الاسلام ،ص۲۹۶

*تاکید نویسنده (بشاره الاسلام ) به این مطلب که نسخه در دسترس ایشان دارای غلط بوده و نسخه ای مطمئن نبوده است.همچنین تنها توانسته که برخی از غلط ها را اصلاح کند.

تناقض در تعداد یاران از بصره در مورد ادعای احمد:

 آنچه که نظر ما را نیز اثبات می کند، این است که هم بشاره الاسلام و هم دلایل الامامه هر دو تعداد یاران مهدی در بصره را سه نفر اعلام می کند

 ((وَ مِنَ الْبَصْرَهِ ثَلَاثَهُ رِجَالٍ.))

دلائل الامامه ،ص۵۵۹

این عبارت را بشاره الاسلام نیز از دلائل نقل می کند. بشاره الاسلام،

و در صورتی که میان احمد و ملیح ((واو)) قرار دهیم،تعداد یاران چهار نفر خواهد شد و این مطلب خلاف روایت است.توجه شود که هردو روایت را ابو بصیر از امام صادق (S) نقل نموده و یک مطلب را اشاره دارند .

توجیح دوم یاران احمد: تناقضگویی مهدی رحیمی در شبکه ولایت:

مهدی رحیمی مسئول روم احمد در پالتاک بعد از اینکه دید نمیتواند این ادله را ثابت کند توجیه دیگری مطرح کرد، البته وی نیز در این توجیح جدید تناقضگوی آشکاری انجام داد چرا که وی در برنامه اول استاد شهبازیان در جواب این سوال گفت ملیح صفت است یعنی بانمک و این با نمک بر میگردد به پیامبر و منظور پیامبر است و در برنامه بعدی در همین مورد گفت ملیح لقب و صفت اسماعیل پدر احمد است هر چند که این استدلال خیلی آبکی است چراکه اگر بخواهیم اینگونه بحث کنیم اولا احمد هم صفت است نه اسم پس ربطی به احمد بصری ندارد دوما بالاخره ملیح صفت کی است پیامبر یا اسماعیل پدر احمد این تناقضگوی را چه باید گفت سوما برای ما بیاورید از کتب احمد که یک جا خود گفته باشد صفت پدر من ملیح بوده است.

۴-اولین یار مهدی از بصره::

((عن علی (علیه السلام):….. ألا وان أولهم من البصره))

((امیر المومنین در خطبه ای فرمودند: اولین یاران مهدی از بصره هستتند.))

استدلال یمانی ها این است که در این روایت تصریح شده است که اولین یاران مهدی از بصره می باشند.

نقد:

در این روایت نیز هیچ تصریحی بر نام احمد بصری دیده نمی شود و نمی توان ادعای او را اثبات نمود .اما نکته مهم تر اینکه این روایت نمونه ای دیگر از تقطیعات صورت گرفته توسط احمد می باشد که ادامه آن را ذکر نکرده است .

گویا اولین منبعی که قبل از بشاره الاسلام این روایت را با متن ذکر شده نقل نموده ، کتاب (الزام الناصب ) می باشد.

تقطع روایت اولین یار از بصره توسط احمد

نه تنها احمد این خطبه ضعیف را تقطیع شده استناد میکند بلکه اصلا خود خطبه در رد ادعای احمد است زیرا این خطبه اسم دو نفر دیگر را ذکر میکند

  هردو منبع، نام افرادی را که به عنوان یار مهدی در بصره ذکر شده  ،علی و محارب آورده اند ، که نه تنها دلالتی بر نام احمد ندارد بلکه ،دروغ گویی او را بیش از پیش بر ما آشکار می نماید.

((الا وان اولهم من البصره ،و آخرهم من الابدال ،فاما الذین من البصره فعلی و محارب و….))

((اولین یاران از بصره بوده و نامشان علی و محارب است))

توجیه پیروان احمد در این دروغگویی محارب یعنی جنگجو:

برخی از یاران احمد بصری پس از این رسوایی تلاش نموده اند تا این تقطیع را چنین توجیه نمایند:

(اول یاران امام مهدی از بصره و نام او احمد است و در روایاتی به نام علی محارب(جنگجو) نام گذاری شده است …..)

احمد برای درست کردن یک دروغ مجبور شده باز دروغ دیگری اضافه کند.

اولا خود اعتراف میکند که نامش احمد است نه علی

دوما: ادعا میکند در روایت دیگر علی محارب ذکر شده یعنی علی جنگجو اینکه باز میگوید در روایت دیگر نامش علی آمده است چه ربطی به احمد دارد چرا که اسم وی که اصلا علی نیست

سوما: این کذاب  متن روایت را تغییر داده است چرا که در روایت میگوید علی و محارب یعنی دو نفر نه علی محارب که بخواهد بگوید یعنی علی جنگجو و منبع اصلی این نقل،کتاب(الزام الناصب)و (بشاره الاسلام ) بوده که در آنها نام علی و محارب، جدای از هم ذکر شده است و نمی توان این دو نام را به صورت صفت و موصوف بیان کرد.

همچنین توجه گردد که احمد و یارانش آدرس را از کتاب بشاره الاسلام ذکر کرده اند در حالیکه این کتاب به صورت دو اسم جداگانه آورده است.

چهارما:همچنین در متن نقل شده از (الزام الناصب)، عبارت (اسم ) ذکر گردیده و امکان توجیه را از بین می برد.

 پنچما: در کتاب الزام الناصب عبارت به گونه ای است که به هیچ عنوان محلی برای توجیه یاران احمد باقی نمی گذارد.و تصریح دارد که دو نفر در بصره از یاران مهدی هستند .

یاران از بصره دو نفر از الزام الناصب :

((إنّ أوّلهم من أهل البصره و آخرهم من الأبدال فالّذَین من أهل البصره رجلان اسم أحدهما علی و الآخر محارب‏))

((اولین یاران مهدی از بصره بوده و آن ها دونفر هستند، نام یکی علی و نام دیگری محارب است.)) الزام الناصب،ج۲ ص۱۶۶

این مطلب، با توجه به نقل سید بن طاوس از کتاب سلیلی تایید شده و در این نقل نیز دو  نفر به عنوان یاران حضرت مهدی (علیه السلام) ذکر شده اند :

((قال: أوّلهم‏ من‏ البصره، و آخرهم من الیمامه و جعل علی علیه السلام یعدّد رجال المهدی، و الناس یکتبون، فقال: «رجلان من البصره))

التشریف بالمنن ،ص ۲۸۹

استناد فرد توجیح کننده به کتاب غیر معتبر::

استناد فرد توجیه کننده نیز به کتاب شیخ ابوالحسن مرندی(۱۳۴۹ ق )، با عنوان (مجمع النورین) می باشد. که نه کتاب این شخص و نه خود ایشان از جایگاهی برخوردار نیست و این فرد در کتاب هایی که پیرامون نشانه های ظهور نوشته مطالب جعلی و عجیبی را نقل می کند که برای آشنایی بیشتر با اکاذیب ایشان میتوان به این منابع رجوع کرد

http://www.khabaronline.ir/detail/266054

 با عنوان ((بازار گرم تطبیق علائم

ظهور در مشروطه))

http://www.khabaronline.ir/detail/266821/

با عنوان((امام صادق وبریتانیا)) نوشته شده توسط رسول جعفریان

 این فرد در کتاب خود چنین می گوید:

((الا وان اولهم من البصره وآخرهم من الابدال فأما الذین من البصره فعلى محارب و طلیق))

مجمع النورین مرندی ، ص ۳۳۰

همان گونه که اشاره گردید منبع اصلی این متن، خطبه ای منسوب به امیر المومنین می باشد که منبع نقل اولیه این خطبه با محتوای ذکر اسامی یاران حضرت مهدی (علیه السلام)،کتاب (الزام الناصب) می باشد. کتاب الزام الناصب در تاریخ (۱۳۲۴ ق )تالیف گردیده و مجمع النورین چهار سال بعد از آن ودر تاریخ (۱۳۲۴ ق) نگارش گردیده است. الذریعه ،ج۲۰ ص۴۶

کتاب مجمع النورین نیز این خطبه را بدون سند و منبع ،و از میانه کلام علی (علیه السلام) ذکر نموده است. و  از روش های احمد همانگونه که ذکر کردیم استفاده از کتب نامعتبر بدون سند و تصحیف شده است که در این مورد هم به وضوح نمایان است.

بازار گرم تطبیق علائم ظهور در مشروطه:

جعل حدیث در باره مجلش شوری و این که در الزوراء یعنی به قول خودش در تهران بر پا می شود یکی از کارهای شگفتی است که تحت عنوان علائم ظهور انجام گرفته است.

نویسنده بشاره الاسلام هم خطبه را جعلی میداند :

در مورد این خطبه اشکال وارد است که حتی صاحب کتاب( بشاره الاسلام ) ،محتوای این خطبه را قابل اعتنا ندانسته.

ایشان می گوید))انا لم نعثر علی مستند صحیح لهذه الخطبه المسماه بالبیان ،و لم یثبتها احد من المحدثین کالشیخ الطوسی و الکلینی و نظائرهم ،وعدم ذکر المجلسی لها توهین لها لاحاطته بالاخبار ویبعد عدم اطلاعه علیها، مع انها غیر بلیغه، کثیره التکرار ،غیر بینه الالفاظ.))

بشاره الاسلام،ص۱۱۰

و در مقام مقایسه میان بیان تعداد یاران امام عصردر کتاب دلائل الامامه و از امام صادق، با این خطبه از امام علی ، روایت امام صادق را ترجیح میدهد.

ایشان می گوید: ((ان هذه الروایه لا تعارض لروایه السابقه الوارد عن الصادق (علیه السلام)،لعدم الوقوف علی مستند لها ))

بشاره الاسلام ص۳۰۱

در نهایت نه تنها توجیه این فرد موجه و قابل قبول نمی باشد ،بلکه با توجه به عبارت منبع اصلی نقل خطبه-یعنی الزام الناصب- و توجه متون دیگر به نقل این منبع،وهمچنین عدم اعتبار و دقت صاحب کتاب مجمع النورین در بیان نشانه های ظهور. ،اولویت با کتاب الزام الناصب میباشد.

بسیار عجیب است که یکی از مبلغان احمد بصری در دعوه احمد الحسن هی الحق المبین ، ص۲۳در پاسخ به تمام اشکالات این سخن واهی را بیان می کند  که چون روایت  تعداد کامل یاران مهدی را بیان نکرده ،نام احمد در اسامی ذکر نشده است. ودر روایت قبل (یعنی احمد بن ملیح !) نام رهبرشان ذکر گردیده است !؟که سخیف بودن این بیان ،ما را از پاسخ معذور میدارد.

برای دانلود مقاله کلیک کنید