سهو النبی پوششی برای توجیه اشتباهات مدعیان دروغین

همواره مدعیان دروغین برای حق جلوه دادن خود در اصول و اعتقادات دستبرد میزنند.

از آنجایی که مدعی کذاب احمد بصری دارای خطاها و سهو هایی فراوانی است تا جایی که باعث شده انصارش به دودسته تقسیم شده و نوشته های منتسب به اورا انکار کنند

احمد بصری برای پاسخ به این اشکال اساسی  که ادعای عصمت اورا زیر سوال میبرد، با بازی با روایات و تفسیر به رای ایات قران عصمت پیامبر و ائمه را زیر سوال میبرد و کینه و بغض درونی خویش را نشان میدهد.

در این نوشتار برای رد توهم سهو معصومین به روایاتی از خاندان عصمت و طهارت اشاره میکنیم.

📝روایاتی که سهو را بر پیامبر وامامان منع می کنند :

📚

۱ . محمد بن یحیى، عن أحمد بن محمد بن عیسى، عن الحسن بن محبوب، عن إسحاق بن غالب، عن أبی عبد الله علیه السلام فی خطبه له یذکر فیها حال الأئمه علیه السلام و صفاتهم:….

وصفوه من عتره محمد صلى الله علیه وآله لم یزل مرعیا بعین الله، یحفظه ویکلؤه بستره، مطرودا عنه حبائل إبلیس وجنوده، مدفوعا عنه وقوب الغواسق (۴) ونفوث کل فاسق، مصروفا عنه قوارف السوء، مبرءا من العاهات، محجوبا عن

الآفات، معصوما من الزلات، مصونا عن الفواحش کلها،

الکافی ج۱ ص۲۰۴

حدیث دوم

حدثنا الحسین بن محمد بن عامر عن معلى بن محمد حدثنی أبو

الفضل عبد الله بن إدریس عن محمد بن سنان عن المفضل بن عمر قال قلت لأبی

عبد الله علیه السلام سئلته عن علم الإمام بما فی أقطار الأرض وهو فی بیته مرخى

علیه ستره فقال یا مفضل ان الله تبارک وتعالى جعل للنبی صلى الله علیه وآله خمسه أرواح

روح الحیاه فیه دب ودرج وروح القوه فبه نهض وجاهد وروح الشهوه فبه

اکل وشرب واتى النساء من الحلال وروح الایمان فبه امر وعدل وروح

القدس فبه حمل النبوه فإذا قبض النبی صلى الله علیه وآله وسلم انتقل روح القدس فصار فی

الامام وروح القدس لا ینام ولا یغفل ولا یلهوا ولا یسهوا والأربعه الأرواح

تنام وتلهوا وتغفل وتسهوا وروح القدس ثابت یرى به ما فی شرق الأرض

وغربها وبرها وبحرها قلت جعلت فداک یتناول الامام ما ببغداد بیده قال نعم و

ما دون العرش.

بصائر الدرجات ، محمد بن الحسن الصفار ، ص۴۷۴

📚

حدیث سوم

حضرت رضا (علیه‌السلام) در وصف امام می‌فرماید:

فهو معصومٌ مؤیّدٌ موفّقٌ مسدّدٌ، قد أمِنَ من الخطاءو الزَّلَل”

بحارالأنوار، ج ۱۷، ص ۱۰۸

📚

حدیث چهارم

امام صادق (ع) هم در بیان صفات امام می فرمایند :

« قال أمیر المؤمنین علیه السلام : والامام المستحق للامامه له علامات فمنها أن یعلم أنه معصوم من الذنوب کلها صغیرها وکبیرها ، لا یزل فی الفتیا ، ولا یخطئ فی الجواب ، ولا یسهو ولا ینسى ، ولا یلهو بشئ من أمر الدنیا »

یعنی حضرت علی (ع) فرمودند :امامی که شایسته چنین منصبی است دارای علاماتی است که از آن علامات معصوم بودن از تمامی گناهان کبیره و صغیره است که در جوانی زائل نمی شود و در جواب خطا نمی کند ، سهواً گناه نمی کند و چیزی را هم فراموش نمی کند ، و متوجه لهو و لعب دنیا نمی شود .

بحار الانواز، ج ۱۷، ص ۱۰۹

حدیث پنجم

📚

وَ رُوِیَ أَنَّهُ ص قَالَ:۴ .

إِنَّمَا السَّهْوُ لَکُمْ.

پیامبر فرمود تنها سهو برای شماست .

بحار الأنوار .ج‏۱۷، ص: ۱۱۲

که در این جمله سهو با انما برای غیر معصوم حصر شده

حدیث ششم

📚

وَ رُوِیَ أَنَّهُ قَالَ:

لَمْ أَنْسَ وَ لَمْ تَقْصُرِ الصَّلَاه

پیامبر فرمود من فراموش نمی کنم و نماز را هم کم نمیکنم(سهو در نماز ندارم)

.بحار الأنوار .ج‏۱۷، ص: ۱۱۲

حدیث هفتم

امام صادق (ع) نیز به ویژگی و خصائص امام معصوم (ع) پرداخته و اینگون می فرماید :

« فالامام هو المنتجب المرتضى ، والهادی المنتجى ، والقائم المترجى ، اصطفاه الله بذلک واصطنعه على عینه فی الذر حین ذرأه ، وفی البریه حین برأه ، ظلا قبل خلق نسمه عن یمین عرشه ، محبوا بالحکمه فی علم الغیب عنده ، اختاره بعلمه ، وانتجبه لطهره ، بقیه من آدم علیه السلام وخیره من ذریه نوح ، ومصطفى من آل إبراهیم ، وسلاله من إسماعیل ، وصفوه من عتره محمد صلى الله علیه وآله لم یزل مرعیا بعین الله ، یحفظه ویکلؤه بستره ، مطرودا عنه حبائل إبلیس وجنوده ،

مدفوعا عنه وقوب الغواسق ونفوث کل فاسق ، مصروفا عنه قوارف السوء ، مبرءا من العاهات ، محجوبا عن الآفات ، معصوما من الزلات ، مصونا عن الفواحش کلها ،

معروفا بالحلم والبر فی یفاعه ، منسوبا إلى العفاف والعلم والفضل عند انتهائه ، مسندا إلیه أمر والده ، صامتا عن المنطق فی حیاته

الکافی . ج۱ . ص۲۰۴