علامه ای از جنس پوچ و تهمت زنی و کذب گویی(سرقت علمی از علمای شیعه)

سرقت علمی از علمای شیعه،عادت مدعیان دروغین
بارها و بارها اشاره نمودیم که شخصی تحت عنوان علامه منصور هاشمی،اندازه طلاب سطح پایین حوزه علمیه نیز سواد نداشته و دائما درگیر کذب گویی و جهالت و تناقض و دزدی و سرقت علمی است،لیک تابعین وی اورا به حدی بالا برده اند که گویی هیچ شخصی در این دنیا از وی عالم تر نبوده و او اعلم این امت میباشد؛این ادعای مضحک آنقدر دوام نداشته و در ادامه با مطالعه متون خواهید یافت که این شخص عالمی وارسته یا سارقی بی سواد میباشد!
برای مثال یکی از اتباع وی اینگونه بیان میکند:
«گفتم: شهادت میدهم که تو از کسانی هستی که خداوند بر آنان نعمت بخشیده است از صدّیقان و شهیدان و صالحان و آنان نیکو رفیقانی هستند! به خدا سوگند کسی را عالمتر از تو ندیدم!فرمود: راست گفتی، ولی اگر با من بمانی به تو مردی را نشان میدهم که از من عالم تر است، به او مهدی گفته میشود! .»
مناهج الرسول ص۲۲

یبینید که در این متن یکی از اتباع وی او را عالم این امت،معرفی میکند و او با تصدیق این کلام،فقط امام زمان عج را در حاضر از خود عالمتر میداند و بدین معناست که وی از تمامی علماء و محققین و اندیشمندان بزرگ دینی عالم تر بوده و دارای علم وسیعی میباشد.و یا در جای دیگر بیان شده است:
«عبد الله بن محمّد بلخی در حالی که دستهای خود را به سوی آسمان بلند کرده بود ما را خبر داد، گفت: خدایا! تو میدانی که من عالمتر از منصور به چیزی که نازل کرده ای ومهربانتر از او به کسانی که آفریده ای ندیده ام! .»
مناهج الرسول،ص۲۶.

میبینید که این علامه متکبر خودرا عالم امت و اعلم علما میداند و تنها کسی که از او عالم تر است امام زمان عج میباشد،یعنی تمامی محققین و علماء و اندیشمندان در نزد وی علمی نداشته و او از همه اینان عالم تر میباشد!
حال بد نیست اشاره کنیم به جهالتی که نه تنها اعلم نبودن وی بلکه به معنای اتم و اکمل جهالت اورا به اثبات میرساند!!
سلسه کتبی تحت عنوان”پرسش ها و پاسخ” در باب سؤالات حول کتب منصور و معتقدات وی و . . .نوشته شده که مورد تایید خود منصور میباشد؛در این کتاب در ضمن سؤالی پرسیده شده:
در نهج الفصاحه آمده که نبی مکرم فرمود به روزگار دشنام ندهید که روزگار همان خداست:«لا تسبّوا الدّهر فإنّ اللّه هو الدّهر ». پس چطور امام حسین در شب عاشورا فرمود: «یا دهر افّ لک من خلیل/ کم لک بالاشراق و الأصیل.»؟
در جواب این جماعت،حرفی زده اند که در وهله اول جواب خوب و حرف زیبنده ای دیده میشود،اما به علت اینکه حرف های خوب و درست این جماعت اغلب دزدی و سرقت علمی از علماء و محققین بوده،مارا به تعجب و داشت و پس از کنکاشی مختصر متوجه شدیم که این جریان سخیف کلام سید مرتضی علیه الرحمه را به خود منتسب کرده اند!
این جریان در توضیح آن گفته اند:
«و این صریح در آن است که روزگار همان خدا نیست و اعتقاد به چنین نقشی برای آن عقیده ی کافران است؛ همچنانکه شعر منسوب به امام حسین نیز اگر ثابت باشد، احتمالاً سروده ی آن حضرت نیست، بل سروده ی برخی شاعران است که آن حضرت به آن تمثّل جسته است تا بدی
«اهل روزگار خود » را یادآوری کند.»

و سید مرتضی علیه الرحمه گفته است: در این روایت(لا تسبوا الدهر)وجه دیگری وجود دارد که از آنچه سابقا گفتیم نیکو تر است و آن تاویل هم اینست؛ ملحد ها و عرب هایی که خداوند را انکار میکردند،هرآنچه از افعال خدا مانند مرض و عافیت و خشکسالی و حاصلخیزی و بقاء و نابودی را به روزگار نسبت میدادند آنهم از باب جهل به صانع،و روزگار را مذمت کرده و در اکثر اوقات فحش میدادند آنهم بنابر اینکه اعتقاد داشتند روزگار فاعل همه اینها بوده فلذا حضرت رسول ایشان را از اینکار نهی کرده و فرمود شماییکه اعتقاد دارید روزگار اینها را بر شما نازل کرده؛فحش ندهید که خداوند متعال فاعل همه اینها است،و بی شک به این علت فرمودند خداوند روزگار است از باب اینکخه افعال خدا را به روزگار نسبت میدادند و خداوند سبحان خود حکایت کرده کلام ایشان را(چیزی جز همین زندگی دنیای ما در کار نیست؛ گروهی از ما میمیرند و گروهی جای آنها را میگیرند؛ و جز طبیعت و روزگار ما را هلاک نمیکند.»
أمالی سید مرتضی ج۱ص۴۵


میبینیم که این جریان بدین گونه کلمات علما را دزدیده و و بدون هرگونه رفرنسی به نام خود میزنند و ادعا هم دارند که عالم امت بوده و یا زمینه ساز ظهور بوده و همه چیز را میدانند! و تمامی علما باید شاگردی اینها را کرده و نزد ایشان کسب علم کنند؛حال آنکه کلمات علما را به نام خود زده و دزدی میکنند؛و قرآن کریم چه خوب این جماعت را وصف نموده و گفته است: قُلْ مَن کَانَ فِى ٱلضَّلَٰلَهِ فَلْیَمْدُدْ لَهُ ٱلرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰٓ إِذَا رَأَوْا۟ مَا یُوعَدُونَ إِمَّا ٱلْعَذَابَ وَإِمَّا ٱلسَّاعَهَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّکَانًۭا وَأَضْعَفُ جُندًۭا
بگو: «کسی که در گمراهی است، باید خداوند به او مهلت دهد تا زمانی که وعده الهی را با چشم خود ببینند: یا عذاب (این دنیا)، یا (عذاب) قیامت! (آن روز) خواهند دانست چه کسی جایش بدتر، و لشکرش ناتوانتر است!»[۷۵مریم]
والسلام علی من اتبع الهدی
سید نورانی